سایت: 09125935871

تاریخچه برنج هاشمی

پیدایش برنج هاشمی

هزاران سال است که برنج بیش از هر محصول دیگری مردم را تغذیه می کند. نام باستانی هند برای برنج، Dhanya، به معنای “رزق و روزی برای نژاد بشر” است. به خصوص در بیشتر کشور های آسیایی، زندگی بدون برنج غیر قابل تصور است. برنج بعد از گندم، دومین محصول بزرگ در کاشت سطح زیر کشت است و بیش از نیمی از جمعیت جهان را تغذیه می کند. در ایران هم برنج به مقدار انبوهی تولید می شود، از نظر تولید محصولات کشاورزی استان گیلان یکی از استان های ثروتمند کشور است و همچنین رتبه دوم تولید برنج در ایران را دارد که هر ساله مقدار زیادی برنج را برای کل کشور ایران و جهان تولید می کند.

محبوب ترین برنج این منطقه برنج هاشمی است و این از خصوصیات برنج هاشمی است. برنج هاشمی یکی از رایج ترین و مرغوب ترین برنج های ایرانی است که تاریخچه آن جالب و خواندنی است. با ما همراه باشید تا با تاریخچه برنج هاشمی آشنا شوید.

آغاز تاریخچه برنج هاشمی

تاریخچه برنج هاشمی از یک تفاوت آغاز شد! یکی از کشاورزان زحمتکش در استان گیلان به نام یوسف هاشمی، در حالی که برنج هایی معمولی می کاشت، یک روز متوجه یک خوشه برنج متفاوت در بین سایر خوشه های برنج خود شد. این خوشه برنج دارای دانه های برنج باریک و بلند بود. این کشاورز تصمیم گرفت که این خوشه را ذخیره کرده و در بهار سال بعدی خزانه ای جدا برای آن بگیرد.

تاریخچه برنج هاشمی

بنابراین، در بهار سال بعدی آن را نشا کرد و در فصل برداشت، آن را جداگانه و با احتیاط درو نمود. پس از این که این کار را چندین سال انجام داد، توانست مقدار بسیار زیادی از آن را تولید کند. وی تصمیم گرفت که این برنج را به شالی کوبی روستای چاپارخانه ببرد. مدیر کارخانه بلافاصله با دیدن این نوع برنج متوجه شد که نوع آن با بقیه انواع برنج متفاوت است. بنابراین، نام کشاورز را بر روی برنج جدید گذاشتند و این چنین شد که نام این برنج، برنج هاشمی شد.

دنیای برنج هاشمی

یوسف هاشمی متولد ۱۳۲۶ در روستای چاپارخانه است، روستایی در میانه بزرگراه آستانه اشرفیه و بندر انزلی چاپارخانه از روستاهای بخش خمام است. یوسف هاشمی در ابتدا در روستا زندگی کرده و هم اکنون نیز در همان روستا زندگی می کند. او یکی از نابغه های برنج ایران است. آقای هاشمی در میان خوشه های برنجش در شالیزار متوجه شد که چند خوشه از این برنج با دیگر خوشه ها متفاوت است، آنها بلندتر از خوشه های برنج بی نام بودند و ساقه آنها نیز باریک تر بود. برنج بی نام برنج پر محصولی بود که در آن سال ها بسیار کشت می شد.  برنج تپلی که انتهای آن گرد و قلنبه بود. 

یوسف هاشمی این خوشه ها ی ویژه و جذاب را جمع آوری کرد و تا سال بعد آنها را کنار هم گذاشت، سپس در فصل بهار خزانه جداگانه ای برای آنها در نظر گرفت و در فصل برداشت هم جداگانه آنها را درو می کرد او چند سال این کار را انجام داد و در سال پنجم و ششم یعنی اواخر دهه ۶۰ همان یک مشت خوشه که در ابتدا پیدا کرده بود به بالای یک تن رسید. او هنگامی که شلتوک ها را به شالی کوبی برد، متوجه شد که با برنج متفاوتی سروکار دارد که با بقیه برنج ها فرق می کند و نام این برنج مرغوب را برنج هاشمی نهادند. یوسف هاشمی این برنج را در سال ۱۳۶۴ کشف کرد و در سال ۱۳۷۰ به تولید انبوه رساند.

برنج هاشمی از بهترین و برترین برنج های خوب و خوش پخت ایرانی است. کاشت این نوع برنج مرغوب به غیر از استان گیلان در دیگر مناطق برنج خیز شمال کشور نیز کشت می شود. یوسف هاشمی مردی بود که نه در مرکز تحقیقات برنج، حضور داشت و نه از علوم آزمایشگاهی اطلاعاتی داشت. اما با عشق و علاقه به خوشه های طلایی برنج هایی که سال ها در شالیزار پدری کشت می شد دقت می کرد و از میان صدها هزار خوشه های طلایی توانست شلتوک های بلندتر را پیدا کند. این کشاورز موفق نمونه ای از این برنج را در اختیار دیگر کشاورزان نیز قرار داد تا بتوانند این محصول مرغوب را در جاهای دیگر نیز کشت کنند.

تاریخچه برنج هاشمی

هم اکنون بیش از ۱۰۰ هزار هکتار از زمین های گیلان و مازندران و بخشی از گلستان این برنج را کشت می کنند و این برنج به علت ویژگی هایی که دارد مورد استقبال مردم نیز قرار گرفته است و از خصوصیات برنج هاشمی غافل نشوید.

این نوع برنج به هیچ عنوان تراریخته نیست و صد در صد طبیعی می باشد. برنج هاشمی به علت این که ساقه بلندی دارد، هر زمینی نمی تواند این برنج خوب را داشته باشد و پرورش دهد. زمین کاشت برای برنج هاشمی باید از نظر مواد مغذی در حد مناسبی باشد. یوسف هاشمی در اوایل دهه ۱۳۷۰ این نوع برنج را به تولید انبوه رساند. به تدریج آوازه ای این برنج ازاین روستا به روستاهای دیگر و سپس در سطح کشور پخش شد و هم اکنون از عمده ترین و پرمصرف ترین برنج کشور به شمار می رود. در حال حاضر با گذشت ۳۰ سال، برنج هاشمی در بیش از ۱۰۰ هزار هکتار از زمین های گیلان و مازندران و بخشی از گلستان این برنج کشت می شود و به گفته ی کارشناسان، این رقم در حال حاضر ۷۰ درصد کشت برنج استان گیلان را تشکیل می دهد. 

تاریخچه برنج در جهان

منشا انتشار برنج هنوز نامشخص است. برنج های زراعی آسیایی از جنوب چین تا گنگ در جنوب و جنوب شرقی آسیا از جمله دره های رودخانه ها و دلتا  های براهماپوترا در شمال هند، ایراوادی برمه، مکونگ ویتنام و یانگ تسه چین در این منطقه سرچشمه گرفته اند. تینگ با توجه به تعداد گونه های برنج وحشی و شواهد موجودی گل برنج در خاک سوخته از اواخر دوره نوسنگی، به این نتیجه رسید که ممکن است برنج از جنوب چین منشا گرفته و سپس به سمت شمال گسترش یافته است. کوپلند، چانگ  و برخی از دانشمندان ژاپنی اظهار داشتند که منشأ برنج ممکن است از جنوب یا جنوب شرقی آسیا، از جمله هند، چین، تایلند و اندونزی باشد.

آزمایش های حرارتی – لومینسانس و کربن -۱۴ از خرده های سفال با نقش و نگار های دانه های برنج در تایلند نشان می دهد که قدمت برنج می تواند حداقل به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد باز گردد. سه مورد قدیمی تر از شواهد باستان شناسی برای منشا برنج مربوط به ماهاراگای هند (۶۵۰۰-۴۵۰۰ پیش از میلاد) ، Non-Nok-Tha تایلند (حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد) و پن – تو شان چین (۷۱۵۰-۶۲۵۰ پیش از میلاد) هستند. اعتقاد بر این بود که گسترش اولیه برنج از جنوب چین یا ویتنام شمالی به فیلیپین به حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد و سپس به اندونزی در حدود سال ۱۵۹۹ قبل از میلاد مربوط است و به احتمال زیاد، تکنیک های کشت برنج از دلتای یانگ تسه چین به سمت کره و سپس ژاپن گسترش یافته اند.

خصوصیات برنج هاشمی

دلایل ترویج برنج

برنج را می توان به روغن سبوس برنج، کیک برنج و سایر مواد غذایی تبدیل کرد. آرد برنج را می توان به عنوان اصلی ترین ترکیب پودری در شیرخشک مخصوص شیرخواران یا صیقل جواهرات گران قیمت استفاده کرد. از روغن سبوس برنج می توان در پخت و پز، ساخت صابون و همچنین به عنوان ماده ای موثر در حشره کش ها استفاده کرد.

پوسته برنج غنی از سیلیس می تواند به عنوان ماده اولیه برای مصالح ساختمانی مانند عایق، به عنوان نرم کننده کودهای تجاری، به عنوان ماده ای در صابون های دستی و فورفورال (ماده شیمیایی مورد استفاده در ساخت رزین مصنوعی)، به عنوان مالچ، ساینده، سوخت یا به عنوان ماده ای برای ساخت پلاستیک استفاده می شود. از کاه برنج برای خوراک دام، تختخواب برای دام، تولید قارچ کاه (در چین و تایلند) و در صنایع، برای هنرها و صنایع دستی استفاده می شود. در اوایل، از کاه برنج برای کاهگلی سقف ها در آسیا و ساخت طناب، تشک، کاغذ، سبد و کیف نیز استفاده می شد. اکنون کاه برنج بیشتر برای خوراک دام یا کود دامی استفاده می شود. همه این کاربرد ها منجر شده که برنج همواره در طول تاریخ رواج داشته باشد.

سرانه مصرف برنج

مناطق عمده پرورش برنج در بیش از صد کشور آسیایی، آمریکای لاتین و آفریقا یافت می شوند. اما کشور های عمده صادر کننده برنج فقط شامل تایلند، ایالات متحده، ویتنام، پاکستان و هند هستند. حدود ۸۵ درصد از کل تولید برنج برای مصرف انسان است. برنج حدود ۲۳ درصد از انرژی سرانه جهانی انسان و ۱۶ درصد از پروتئین سرانه را تأمین می کند.

در آسیا، جایی که مردم معمولاً دو یا سه بار در روز برنج می خورند، ۲۵۰ میلیون مزرعه برنج (متوسط ​​زمین برنج در هر مزرعه کمتر از ۱ هکتار است) بیش از ۹۰ درصد برنج جهان را تولید می کنند. به عنوان مثال، میانمار سالانه ۱۹۵ کیلوگرم برنج مصرف می کند؛ در حالی که متوسط ​​مصرف سالانه برنج در اروپا و آمریکا به ترتیب ۳ کیلوگرم و ۷ کیلوگرم است. سه کشور پرجمعیت، چین، هند و اندونزی، کشور هایی با پایه برنج هستند که در مجموع ۲٫۵ میلیارد نفر (حدود نیمی از جمعیت فعلی جهان) در آن ها زندگی می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *